เครื่องสำอางคุณภาพระดับโลกจากอเมริกา เพิ่มความมั่นใจในแบบคุณ ตอบโจทย์ทุกความต้องการของสาวยุคใหม่ เติมเสน่ห์แห่งสีสันด้วยเครื่องสำอางจาก เมย์เบลลีน นิวยอร์ก


โดยปกติจะถูกวัดความหนืดของสูตรผสมที่ผ่านความเครียดเป็นระยะๆ ระหว่างการสอบวิเคราะห์ความคงตัว สามารถทำได้โดยใช้เครื่องวัดความหนืดหรือโดยใช้รีโอมิเตอร์ ด้วยเครื่องวัดความหนืด คุณสามารถทำการทดสอบการหมุนหรือการวัดโดยการไหลในสภาวะคงตัว ในทางกลับกัน รีโอมิเตอร์ช่วยให้สามารถพัฒนาการทดสอบแบบออสซิลเลเตอร์หรือการวัดแบบไดนามิก เมื่อใช้รีโอมิเตอร์แบบสั่น จำเป็นต้องทำการทดสอบเส้นโค้งการไหลและกำหนดความหนืดที่เห็นได้ชัดของสูตรในอัตราเฉือนที่กำหนด ขอแนะนำให้ใช้อัตราเฉือนที่สูงขึ้นในเส้นโค้งขึ้นของเส้นโค้งการไหล เนื่องจากในจุดนี้ ตัวอย่างอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม หมายความว่าสูตรไม่เริ่มไหลและไม่ถูกเฉือนมากเกินไป

https://maybelline.co.th

ในเอกสารบางฉบับ กราฟการไหลได้รับการพล็อตเป็นความหนืดในฐานะที่เป็นฟังก์ชันของความเค้นเฉือน แทนที่จะเป็นวิธีการดั้งเดิมของการพล็อตกราฟเทียบกับอัตราเฉือน เนื่องจากเคยพบว่าเส้นโค้งดังกล่าวมีการเลือกปฏิบัติมากกว่าและให้ผลลัพธ์สำหรับการประเมินที่ดีกว่า ( โรเบิร์ตส์, 2544 ; สมวาติ, หลังจากได้รับความหนืดต่ำสุดที่เห็นได้ชัดของตัวอย่างที่สัมผัสกับสภาวะความเครียดในช่วงเวลาหนึ่งเป็นระยะๆ ควรนำมาเปรียบเทียบกับค่าเริ่มต้น และเปรียบเทียบค่าความหนืดของตัวควบคุมกับตัวอย่างที่สัมผัสกับสภาวะความเค้น ซึ่งช่วยให้สามารถตรวจสอบได้ ของการเพิ่มขึ้น ลด หรือคงไว้ซึ่งคุณลักษณะนี้ของสูตรผสม การหาประโยชน์เพิ่มเติมจากการสอบวิเคราะห์เดียวกัน เป็นไปได้ที่จะคำนวณพื้นที่ฮิสเทรีซิสของสูตรในกราฟการไหลแต่ละเส้นที่ดำเนินการระหว่างการสอบวิเคราะห์ความคงตัว พื้นที่วงฮิสเทรีซิสสามารถหาได้จากการทดลองสามขั้นตอน: เส้นโค้งขึ้น, ที่ราบสูง, ลง และแสดงถึงวิธีการวัดโดยอ้อม ความสามารถในการแพร่กระจายของสูตร ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะกำหนดว่า การสูญเสียสูตรหรือความง่ายในการแพร่กระจายในช่วงอายุการเก็บรักษา พื้นที่ฮิสเทรีซิสมีขนาดใหญ่เพียงใด ความสามารถในการแพร่กระจายที่สูงขึ้น

https://www.maybelline.co.th

การใช้กราฟการไหลสามารถเปรียบเทียบตัวอย่างสองตัวอย่างที่สัมพันธ์กับพื้นที่ฮิสเทรีซิสและความหนืดได้ วิธีง่ายๆ ในการตรวจสอบว่าสูตรใดมีความหนืดสูงกว่าคือการสังเกตกราฟรีโอแกรมอย่างง่าย เนื่องจากเส้นโค้งที่ก่อให้เกิดความเอียงมากขึ้นเมื่อเทียบกับxแกนของกราฟิกเป็นแกนที่มีความหนืดสูงกว่า ในรูปที่ 12แสดงตัวอย่างของมัน โดยที่ตัวอย่างที่ 2 มีความหนืดมากกว่าตัวอย่างที่ 1 มันเกิดขึ้นเพราะแทนเจนต์ของมุมที่เกิดขึ้นนั้นสัมพันธ์กับความหนืดของสูตรผสมในแต่ละอัตราเฉือน นอกเหนือจากคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสต่างๆ ที่เกิดจากความแตกต่างของความหนืด เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าความหนืดของระบบอิมัลชันเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ช้าลงหรือหลีกเลี่ยงกระบวนการแยกเฟส การรวมตัวกันของเฟสที่กระจายตัวอาจเกิดจากตัวทำอิมัลซิไฟเออร์และอาจเกี่ยวข้องกับความไม่เสถียรเนื่องจากเฟสที่กระจายตัวมีความหนืดต่ำ ความหนืดต่ำนี้สามารถเกิดขึ้นได้เนื่องจากแรงเฉือน โดยทั่วไป สำหรับระบบอิมัลชัน เฟสต่อเนื่องคือการทำให้บางของแรงเฉือน ซึ่งหมายความว่าความหนืดจะลดลงตามอัตราการเฉือนและความหนืดที่เพิ่มขึ้น ซึ่งหมายความว่ามีส่วนประกอบที่มีความหนืดและยืดหยุ่น ( Tadros, 2004 ). ตัวอย่างการตรวจสอบความแตกต่างของความหนืดและ thixotropy ระหว่างสองตัวอย่างแสดงไว้ใน รูป ที่13